KIEDY UDAĆ SIĘ DO LOGOPEDY ??

Zaburzenia mowy mogą mieć różnorodne przyczyny, a eliminacja tych przyczyn jest kluczowa dla skutecznej interwencji logopedycznej. Wady wymowy mogą być wynikiem różnych czynników, od fizycznych aspektów budowy narządów mowy po nawyki żywieniowe i parafunkcje.

Dzieci, nastolatki i osoby dorosłe mogą mieć trudności z wymową z różnych powodów.

Przyjrzyjmy się najczęstszym przyczynom:

  1. Wady zgryzu: Niewłaściwa pozycja zębów może utrudniać poprawną artykulację.
  2. Krótkie wędzidełko języka: Ankyloglosja może ograniczać ruchomość języka, co wpływa na wymowę.
  3. Problemy z oddychaniem: Nawykowe oddychanie przez usta może prowadzić do zmian w aparacie artykulacyjnym.
  4. Nawyki żywieniowe: Długotrwałe używanie smoczka, ssanie kciuka czy brak twardych pokarmów w diecie mogą niekorzystnie wpływać na rozwój aparatu artykulacyjnego.
  5. Przerost trzeciego migdałka: Powiększony trzeci migdał może prowadzić do zmian w aparacie mowy i wad zgryzu.
  6. Niedosłuch: Zaburzenia słuchu mogą wpływać na prawidłowe opanowanie mowy.
  7. Niewłaściwe wzorce artykulacyjne: Naśladowanie nieprawidłowych wzorców może prowadzić do trudności w wymowie.

Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi potencjalnych przyczyn wad wymowy i zgłaszali się po pomoc, gdy zauważą trudności u dziecka. Wczesna interwencja logopedyczna może znacząco poprawić rokowania i jakość życia dziecka, pomagając mu radzić sobie z trudnościami w komunikacji.

Irena Patyna

neurologopeda

Czy Twoje dziecko nie nawiązuje kontaktu wzrokowego?
To jeden z powodów do zmartwień!

Kontakt wzrokowy jest naprawdę kluczowy dla rozwoju dziecka, szczególnie w kontekście komunikacji i społecznych interakcji. Dzieci uczą się bardzo wiele poprzez obserwację i interakcje z otoczeniem, a kontakt wzrokowy stanowi podstawę tych procesów.

Dzieci ze spektrum autyzmu mogą mieć trudności z nawiązywaniem kontaktu wzrokowego z powodu swojej wrażliwości na bodźce sensoryczne oraz trudności w interpretacji i reakcji na emocje i zachowania innych osób. Dlatego ważne jest, aby terapeuci i rodzice zrozumieli te potrzeby i starali się znaleźć sposoby, które będą dla tych dzieci bardziej przystępne i komfortowe.

Podczas zachęcania dziecka do kontaktu wzrokowego warto stosować różnorodne techniki i podejścia, dopasowując je do indywidualnych preferencji i potrzeb dziecka. Środowisko powinno być spokojne i pozbawione nadmiernych bodźców, aby dziecko mogło skoncentrować się na interakcji.

Monitorowanie rozwoju dziecka jest kluczowe, aby szybko zidentyfikować ewentualne problemy i wdrożyć odpowiednie interwencje terapeutyczne. Wczesna diagnoza i interwencja mogą znacznie poprawić szanse rozwoju dziecka ze spektrum autyzmu.

Podsumowując, kontakt wzrokowy to istotna umiejętność komunikacyjna i społeczna, która odgrywa kluczową rolę w rozwoju dzieci, a szczególnie ważna jest dla dzieci ze spektrum autyzmu, które mogą potrzebować dodatkowego wsparcia i zrozumienia.

 

Irena Patyna

neurologopeda

Czy uczniowie z zaburzeniami mowy często mają trudności w nauce i osiągają gorsze wyniki edukacyjne niż ich rówieśnicy bez tego rodzaju trudności.???

 Jest to wynikiem wielu czynników, w tym:

  1. Trudności komunikacyjne: Zaburzenia mowy mogą utrudniać uczniom skuteczną komunikację zarówno z nauczycielami, jak i z kolegami z klasy. Ograniczona zdolność wyrażania myśli i uczestnictwa w dyskusjach może prowadzić do niepełnego zrozumienia materiału lekcyjnego.
  2. Trudności czytelnicze i pisarskie: Zaburzenia mowy mogą wpływać na umiejętności czytania i pisania, co może prowadzić do słabych wyników w tych dziedzinach. Uczniowie mogą mieć trudności w rozumieniu tekstu czytanego oraz w pisaniu poprawnych zdań i wypracowań.
  3. Trudności w przetwarzaniu informacji: Zaburzenia mowy mogą wpływać na zdolność uczniów do przetwarzania informacji słownych, co może utrudniać zrozumienie materiału nauczania i zapamiętywanie informacji.
  4. Mniejsza pewność siebie i motywacja: Uczniowie z zaburzeniami mowy mogą mieć niższą pewność siebie w szkole z powodu trudności w komunikacji i osiągania gorszych wyników w nauce. To może prowadzić do obniżonej motywacji do nauki i większej skłonności do unikania aktywnego uczestnictwa w zajęciach.
  5. Mniejsza aktywność na lekcjach: Jak wspomniano wcześniej, uczniowie z zaburzeniami mowy mogą być mniej aktywni na lekcjach z powodu niepewności siebie i obaw związanych z własnymi trudnościami w komunikacji.

 

Badania pokazują, że wśród trzecioklasistów duża liczba dzieci wydaje dźwięki międzyzębowe (czubek języka wsuwa się pomiędzy zęby w linii pośrodkowej), a także zamienia dźwięki zgrzytające (sz, ż, cz, j) na dźwięki syczące . . (s, z, c, dz) lub nie wymawiaj dźwięku [r]. Dodatkowo uczniowie mają duże trudności ze zrozumieniem poprawnych zbitek spółgłosek (np. dziecko mówi [tyś] zamiast [pyś])..

Uczniowie z opisanymi trudnościami mowy wykazują szereg problemów zarówno w komunikacji, jak i w nauce. Oto główne trudności, które mogą występować u uczniów z zaburzeniami mowy:

  1. Trudności w artykulacji: Problemy z realizacją głosek, zamienianiem głosek szumiących na syczące, brak lub nieprawidłowa realizacja niektórych głosek, np. [r].
  2. Trudności gramatyczne: Agramatyzmy, czyli brak lub błędna odmiana rzeczowników oraz trudności z budowaniem poprawnych zdań.
  3. Ograniczony zasób słownictwa: Uczniowie mogą mieć niewielki zasób słów, co ogranicza ich możliwość skutecznej komunikacji i opisywania rzeczywistości.
  4. Trudności w percepcji dźwięków mowy: Problemy z rozróżnianiem dźwięków, co może utrudniać rozumienie mowy oraz naukę czytania i pisania.
  5. Trudności czytelnicze: Uczniowie mogą czytać wolno i mieć problemy ze zrozumieniem tekstu czytanego.
  6. Trudności pisarskie: Problemy z pisaniem poprawnie z pamięci lub ze słuchu, co prowadzi do licznych błędów w tekście pisemnym.
  7. Deficyty w nauce i socjalizacji: Uczniowie z zaburzeniami mowy mogą mieć trudności we wszystkich sferach edukacyjnych, takich jak mowa, pisanie, czytanie, liczenie, a także w socjalizacji.
  8. Mniejsza aktywność na lekcjach: Z powodu świadomości własnych trudności, uczniowie mogą być mniej pewni siebie i mniej aktywni na lekcjach, co może wpływać negatywnie na ich osiągnięcia szkolne.

Bardzo istotne jest wcześniejsze rozpoznanie i interwencja w przypadku zaburzeń mowy, aby zapewnić uczniom odpowiednią terapię i wsparcie, które pomogą im radzić sobie lepiej zarówno w szkole, jak i w życiu codziennym. Profilaktyka logopedyczna oraz terapia powinny być rozpoczęte jak najwcześniej, aby minimalizować negatywne skutki tych trudności na rozwój dziecka.

W związku z tym ważne jest, aby uczniowie z zaburzeniami mowy otrzymywali odpowiednie wsparcie i pomoc w szkole, włączając w to terapię logopedyczną, indywidualne plany nauczania oraz dodatkowe wsparcie edukacyjne. Dzięki temu będą mieli większe szanse na osiągnięcie sukcesu w nauce i pokonanie trudności związanych z ich zaburzeniami mowy.

 

Irena Patyna

neurologopeda

Call Now Button